Prace roczne

Jak pisać prace roczne – poradnik studenta

Od pierwszego roku studiów studenci samodzielnie przygotowują monografie naukowe pod kierunkiem specjalistów od różnych epok historycznych. Praca musi być efektem samodzielnej analizy źródeł (tekstów z epoki), mieć charakter badawczy, a nie ograniczać się do zestawienia tego, co pisali na dany temat historycy. Praca w ścisłym kontakcie z naukowym opiekunem wprowadza do naszych studiów element powszechnego w krajach anglosaskich „systemu tutorskiego”, promującego indywidualny kontakt między studentem a wykładowcą, który zadaje temat, pomaga w rozpoczęciu poszukiwań, systematycznie sprawdza postępy pracy, udziela odpowiednich wskazówek i ocenia wiedzę, ciekawość intelektualną i perspektywy naukowego rozwoju studenta.

Pisanie pracy rocznej to jednak przede wszystkim szkoła naukowej samodzielności – najpierw w zbieraniu i opracowywaniu materiałów, analizowaniu źródeł historycznych, a później w planowaniu, komponowaniu i pisaniu pracy naukowej. Pracę roczną oceniamy biorąc pod uwagę jej wartość merytoryczną (zdarzają się prace bardzo oryginalne, a niekiedy wręcz odkrywcze), przejrzystość i logikę wywodu, umiejętność zapanowania nad techniczną stroną „aparatu naukowego” (bibliografia, przypisy itp.).

Na I roku studiów wszyscy przygotowują pracę roczną ze starożytności. Na drugim – każdy sam wybiera epokę (od średniowiecza po wiek XX), z której chce przygotować kolejną pracę roczną. Należy pamiętać, że wszystkie prace pisemne przygotowywane przez naszych studentów podlegają procedurze antyplagiatowej. Zapisy na prace roczne przyjmowane są do końca listopada w przypadku prac z historii starożytnej i do 30 marca w przypadku innych epok.

Informacje o zasadach i technikaliach pisania prac rocznych zaliczeniowych i dyplomowych są dostępne na stronie “Najważniejsze informacje o studiach” w bocznej zakładce “Prace pisemne”

Osoby uprawnione do przyjmowania prac rocznych