We use cookies on this site to enhance your user experience. Do You agree?

Yes No Read more

Węzłowe problemy wybranej epoki historycznej (egzaminy epokowe)

Egzaminów z historii jest zaledwie 5 w ciągu całych studiów, ale obejmują one duży materiał. Są to egzaminy z historii starożytnej, średniowiecza, epoki nowożytnej, XIX wieku i XX wieku. Uwaga! – nie ma podziału na historię Polski i powszechną.

Na Wydziale Historii obowiązują dwa typy egzaminów epokowych: A i B, zwane też potocznie przez studentów „dużym” i „małym” (nie dotyczy to egzaminu z historii starożytnej, który de facto jest egzaminem typu A). Nazwa odzwierciedla podstawową pomiędzy obiema formami – zakres obowiązującego materiału. Egzamin A jest tradycyjnym egzaminem ustnym, który wymaga znajomości długiej listy lektur monograficznych, akademickich syntez oraz szczegółowej wiedzy z całego okresu. W przypadku egzaminu B lista lektur jest krótsza, a pytania na egzaminie dotyczą przede wszystkim znajomości wybranych monografii. Nie oznacza to jednak, że można zapomnieć o innych tematach – trzeba znać podstawową faktografię z danej epoki na poziomie przynajmniej nie niższym niż na maturze. Różnicę pomiędzy typem A i B odzwierciedla punktacja ECTS.

Pierwszy egzamin – z historii starożytnej – przeprowadzany jest tylko w formie A. Spośród pozostałych 4 egzaminów maksymalnie dwa można zdać na poziomie B.

Prawo do przyjmowania prac seminaryjnych na studiach II stopnia oraz opieki nad pracami licencjackimi i magisterskimi przysługuje wszystkim pracownikom naukowym ze stopniem co najmniej doktora.

Poniżej znajdują się nazwiska egzaminatorów poszczególnych epok wraz z wymagana przez nich listą lektur.

 

Egzamin A
Zakres: znajomość faktografii ze wskazanych przez egzaminatora podręczników. Znajomość 6-8 opracowań i źródeł ustalonych z egzaminatorem.

Egzamin B
Zakres: znajomość podstawowej faktografii ze wskazanych przez egzaminatora podręczników.
Na początku roku akademickiego egzaminatorzy ogłaszają na stronie internetowej Wydziału ogólne wymagania egzaminacyjne na poziomie A i B. Szczegółowe ustalenia czynione są indywidualnie, przy przyjmowaniu zapisów na egzamin.

 W roku akademickim 2022/2023 egzaminy z historii starożytnej na studiach dziennych przyjmują:

Średniowiecze

Węzłowe problemy wybranej epoki historycznej w świetle źródeł i monografii (poz. A)
oraz Węzłowe problemy wybranej epoki historycznej (poz. B) – średniowiecze

  1. dr hab. Grzegorz Myśliwski
  2. dr hab. Grzegorz Pac
  3. dr hab. Aneta Pieniądz
  4. dr hab. Piotr Węcowski, prof. ucz.
  5. dr hab. Paweł Żmudzki, prof. ucz.

Nowożytność

„Węzłowe problemy wybranej epoki historycznej w świetle źródeł i monografii (nowożytna)” (poz. A) oraz „Węzłowe problemy wybranej epoki historycznej (nowożytność)” (poz. B)

  1. dr hab. Konrad Bobiatyński
  2. dr hab. Jolanta Choińska-Mika, prof. ucz.
  3. dr hab. Marek Janicki
  4. prof. dr hab. Michał Kopczyński
  5. dr hab. Maciej Ptaszyński, prof. ucz.
  6. dr hab. Piotr Ugniewski, prof. ucz.

Wiek XIX

Węzłowe problemy wybranej epoki historycznej w świetle źródeł i monografii (poz. A)
oraz Węzłowe problemy wybranej epoki historycznej (poz. B) – XIX w.

  1. dr hab. Katarzyna Błachowska
  2. prof. dr hab. Jarosław Czubaty
  3. prof. dr hab. Tomasz Kizwalter
  4. prof. dr hab. Alicja Kulecka
  5. dr hab. Artur Markowski, prof. ucz.
  6. dr hab. Marek Pawełczak, prof. ucz.
  7. dr hab. Jolanta Sikorska-Kulesza, prof. ucz.
  8. dr hab. Grażyna Szelągowska, prof. ucz.

XX wiek

Węzłowe problemy wybranej epoki historycznej w świetle źródeł i monografii (poz. A)
oraz Węzłowe problemy wybranej epoki historycznej (poz. B) – XX w.

  1. dr hab. Błażej Brzostek
  2. dr hab. August Grabski
  3. prof. dr hab. Michał Leśniewski
  4. dr hab. Piotr Majewski, prof. ucz.
  5. dr hab. Tadeusz Rutkowski, prof. ucz.
  6. dr hab. Paweł Skibiński, prof. ucz.
  7. prof. dr hab. Barbara Wagner
  8. dr hab. Maciej Wojtyński
  9. dr hab. Marcin Zaremba, prof. ucz.